top of page

Νίντζα

Οι νίντζα (忍者) - επίσης γνωστοί ως σινόμπι (忍び) - ήταν Ιάπωνες πολεμιστές από τις περιόδους Καμάκουρα και Έντο της Ιαπωνίας, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν έναν συνδυασμό από δεξιότητες μάχης, ανταρτοπολέμου και αντικατασκοπείας. Στη σύγχρονη εποχή οι διαπιστευμένες σχολές, κυρίως όσες ανήκουν στην παράδοση του Takamatsu den - Bujinkan, Jinenkan, Genbukan και Akban, διδάσκουν μόνο ορισμένα μέρη από αχανή ύλη του Νινζούτσου, εξού και εστιάζουν κυρίως στην αυτοάμυνα, στην εξάσκηση των φορμών (kata) και στην κινησιολογία. Οι νίντζα υποτίθεται ότι χρησιμοποιούσαν στην εποχή τους, την πιο προηγμένη στρατιωτική τεχνολογία, τεχνικές επιβίωσης, δολιοφθοράς, ψυχολογίας, κατασκοπείας, «μαγείας», πρόβλεψης του καιρού, και ανθρώπινα δίκτυα πληροφοριών. Ο όρος νίντζα πλέον είναι γνωστός και χρησιμοποιείται έξω από την Ιαπωνική κουλτούρα, και έχει καταλήξει να απεικονίζει, στην παγκόσμια κουλτούρα, τον αντισυμβατικό πολεμιστή και τον ιδιοφυή άνθρωπο. Επισκόπηση Οι μυστικές στρατιωτικές τεχνικές χρησιμοποιούνταν εκτενώς στην Ιαπωνία κατά την περίοδο Σενγκόκου (戦国時代), επίσης γνωστή ως «Εποχή των Μαχόμενων Πολιτειών».Οι νίντζα είχαν συγκεντρωθεί σε μια κάστα που αποτελούνταν από διάφορες ομάδες πολεμιστών στην υπηρεσία των κοινωνιών που ανήκαν. Αυτές οι ομάδες συγκέντρωναν τη δραστηριότητά τους στις ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές των επαρχιών Iga και Koga. Διάφορα επιχειρησιακά μοντέλα υπήρχαν εντός αυτών των κοινωνιών, από καθαρά στρατιωτικές μονάδες υπό τις διαταγές ενός άρχοντα σαμουράι, μέχρι αυτοδιοικούμενα χωριά τα οποία μίσθωναν τις υπηρεσίες αυτές όπου υπήρχε ανάγκη. Ιστορικά, στη μάχη, δεν υπήρχε μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή που ξεχώριζε έναν νίντζα που χρησιμοποιούσε δεξιότητες του Νινζούτσου, από έναν πολεμιστή της τάξης των σαμουράι. Άνθρωποι που ανήκαν στην τάξη των νίντζα αξιοποιούνταν σε κανονικές μάχες πεδίου, ενώ στρατιώτες σαμουράι και ο άρχοντάς τους συχνά εκτελούσαν στρατιωτικές αποστολές που περιλάμβαναν κάλυψη, κατασκοπεία και αιφνιδιαστικές επιθέσεις, τα οποία ανήκαν ξεκάθαρα στο δόγμα πολέμου του Νινζούτσου. Η Ιστορία του Νινζούτσου Το Σουγκέντο (θρησκεία των βουνών) και οι εσωτεριστικές πρακτικές του, όχι μόνο επηρέασαν βαθιά τους ιστορικούς νίντζα, αλλά η γνώση του έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα, όπως αποδεικνύεται από τις στάσεις, τις φόρμες και τις πρακτικές του σύγχρονου Νινζούτσου. Η επιστημονική στάση της έρευνας και της πρωτοποριακής χρήσης χημείας, βοτανικής, και φυσικής έχει καταγραφεί σε συγκεκριμένους παπύρους, οι οποίοι σκιαγραφούν μέχρι σήμερα το εύρος του εγχειρήματος των νίντζα. Οι νίντζα υιοθετούσαν, χωρίς αργοπορία, οποιαδήποτε στρατιωτική τεχνική ήταν ωφέλιμη για την αποστολή τους. Η ποικιλία των εργαλείων και όπλων των νίντζα που έχουν βρεθεί κατά την αρχαιολογική έρευνα, είναι αχανής, και ενώ ορισμένα ευρήματα έχουν χαθεί ή αρπαχθεί από ιδιώτες «συλλέκτες», πολλά από τα τεχνολογικά ευρήματα βρίσκονται σε δύο μουσεία στην Ιαπωνία. Τηρώντας αυστηρή πειθαρχία, οι νίντζα ενίσχυαν αυτή τη στρατιωτική και κατασκοπευτική γνώση με πνευματική εξάσκηση που αποκτούσαν από τους ιερείς Γιαμαμπούσι που ασκούσαν το Σουγκέντο στις ίδιες περιοχές. Η ιστορική ενδυμασία των νίντζα Το μαύρο χρώμα - το οποία συχνά συσχετίζεται με τους νίντζα - υποτίθεται ότι χρησιμοποιούνταν για να διευκολύνει τις νυχτερινές αποστολές ως καμουφλάζ. Ωστόσο, το σκούρο μπλε ήταν πολύ πιο κοινό, και πιθανώς χρησιμοποιούνταν στον ίδιο ή και σε μεγαλύτερο βαθμό. Οι υπάρχουσες φορεσιές των νίντζα έχουν επηρεαστεί από την απεικόνιση των νίντζα στο Ιαπωνικό θέατρο. Μια θεωρία τοποθετεί την προέλευσή των μαύρων ενδυμάτων των νίντζα στα ρούχα των εργατών του θεάτρου που μετακινούσαν αντικείμενα επί σκηνής, κατά τη διάρκεια της παράστασης. Στο Ιαπωνικό θέατρο εκείνοι οι μαυροντυμένοι εργάτες αγνοούνται από τους θεατές, κι έτσι η ολόμαυρη ενδυμασία εξελίχθηκε να συμβολίζει την αορατότητα. Η πραγματική σύνθεση της ενδυμασίας ανάμεσα στις φατρίες των νίντζα διαφοροποιούνταν σημαντικά, και ήταν ίδια με τα ρούχα των συνηθισμένων επαγγελματιών και αγροτών. Το να μπορεί κανείς να χάνεται σε ένα καθημερινό περιβάλλον έπαιζε σημαντικότατο ρόλο για την ευκολία μετακίνησης που ήταν απαραίτητη για να εκτελέσουν οι νίντζα την αποστολή τους. Η ιστορική ενδυμασία των νίντζα περιλάμβανε είδη ρουχισμού διαφόρων καστών και επαγγελμάτων που συνήθιζαν να ταξιδεύουν πολύ. Η φορεσιά των Κομούσο - ιερέων που κουβαλούσαν ένα τελετουργικό όπλο και κάλυπταν το πρόσωπό τους, ήταν ιδανική προκάλυψη, καθώς επίσης ιδανική ήταν και η φορεσιά ενός εμπόρου. Η φορεσιά των Σαρουγκάκου - μιας συντεχνίας ηθοποιών δρόμου - καθώς και οι φορεσιές πολλών άλλων περιπλανώμενων επαγγελμάτων χρησιμοποιούνταν επίσης από τους νίντζα. Πηγή: https://www.akban.org/

bottom of page